To terapia w której stosuje się kontakt z dobrze przeszkolonym psem. W czasie trwania zajęć/zabaw żywiołowość i radość psa pozwalają dziecku odczuć satysfakcję z wykonywanych przez nie zadań, oraz mobilizują je do podejmowania nowych trudniejszych wyzwań. Głównymi rasami psów wykorzystywanymi do dogoterapii są labradory, golden retrivery, cavalier king charles spaniele, nowofunlandy, alaskan malamuty i beagle, jednakże każdy pies może zostać psim terapeutą, jeśli spełniają odpowiednie warunki i przejdą stosowny kurs i egzamin.
Niezwykle zbawienne efekty stosowania tej metody można zaobserwować podczas pracy z dziećmi z porażeniem mózgowym, z uszkodzeniami wzroku i słuchu, z zaburzeniami emocjonalnymi oraz niedostosowanymi społecznie. Terapia ta sprawdza się również wobec dzieci agresywnych i doświadczających przemocy.
Dogoterapia w Polsce realizowana jest według następującej struktury:
- Spotkanie z psem – celem zajęć jest utworzenie korzystnego kontaktu między dzieckiem a psem, co w następstwie przekłada się na satysfakcję dziecka z obcowania z psem, przełamanie lęku w kontaktach z otoczeniem, a nawet gromadzenie pozytywnych emocji. Spotkania te mogą mieć charakter jednorazowy lub przyjąć postać zajęć cyklicznych. Zwykle czas trwania nie jest jednoznacznie określony.
- Edukacja z psem – Skierowana jest głównie do dzieci, które mają obniżoną percepcję, oraz do tych, które wykazują niechęć do przyswajania wiedzy i przebywania w szkole. Zajęcia obywają się głównie w szkołach i przedszkolach. Zadaniem psa jest przede wszystkim motywacja do nauki. Dziecko chętniej zapamiętuje treści, których bohaterem jest jego nowy przyjaciel – pies. Zajęcia mają na celu usprawnianie sfery intelektualnej i poznawczej dziecka. Terapia może mieć charakter indywidualny bądź grupowy.
- Terapia z psem – w skład tej terapii wchodzi zestaw różnorodnych ćwiczeń, które realizują konkretny wskazany cel rehabilitacyjny. Zaleca się stosowanie terapii indywidualnej, ewentualnie w małych grupach (do trzech uczestników).
Regularne zrealizowanie adekwatnie dobranego i zaplanowanego programu przynosi następujące korzyści:
- poprawia sprawność motoryczną,
- stymuluje rozwój umysłowy,
- zwiększa możliwości lokomocyjne
- rozwija umiejętności społeczne,
- obniża napięcie mięśniowe,
- wzmacnia poczucie własnej wartości,
- stwarza okazję do zabawy,
- zwiększa motywację do wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych,
- kształtuje charakter oraz postawę odpowiedzialności za innych uczestników zajęć oraz za psa,
- poszerza umiejętności werbalnego porozumiewania się, oraz koryguje wady wymowy,
- poprawia funkcjonowanie emocjonalno – uczuciowe
Powody, dlaczego pies idealnie nadaje się do roli przyjaciela i terapeuty:
„Pies nie ocenia – pies akceptuje”- pies nie interesuje się tym jak wyglądasz, w jaki sposób mówisz lub się poruszasz. Pies jest Twoim towarzyszem mimo wszystko, akceptuje wszystkie nastroje i emocje.
,,Pies nie wyznacza reguł i granic”- pies, reaguje na każdą prośbę czy zawołanie, pozwala na realizację wszelkich dziecięcych pomysłów. Uważnie obserwuje, i zwraca uwagę na wszystko, co dziecko mówi lub robi.
,,Pies nie oczekuje – pies daje”- daje pyszczek do pogłaskania, uszy do ciągnięcia, całego siebie do przytulania.
,,Pies nie zabrania – pies pozwala”- pies nie będzie się sprzeciwiał jeśli zajrzysz mu do ucha, będziesz zabierać zabawki, nie prosi o spokój, nie okazuje zniecierpliwienia.
,,Pies nie stawia warunków – pies kocha bezwarunkowo”- nieważne jaka jest sytuacja pies zawsze chce być blisko.
Zajęcia z udziałem psa kreują alternatywę przeprowadzenia różnego rodzaju ćwiczeń, np.: kształtujących orientację przestrzenną, wspomagających umiejętność analizy i syntezy wzrokowo-słuchowej, rozwijających samodzielność i sprawność ruchową, wspomagających rozwój percepcji, koordynacji wzrokowo-ruchowej, myślenia przyczynowo-skutkowego i mowy, a także doskonalących umiejętność liczenia, rozpoznawania i nazywania kolorów.
Autor: M. Kaszkowiak